Volgens mij is hij Engels en gehandicapt

30/6/2023

Volgens mij is hij Engels… en gehandicapt!

Vorige week was ik samen met een vriendin en onze kids naar een speeltuin gegaan. Zo’n eentje met een lekker terras erbij. De kinderen kunnen heerlijk spelen (ja het was een omheinde speeltuin, dus ook veilig voor Joas) en wij konden lekker een drankje drinken. Fantastisch!

Er waren ook diverse kinderfeestjes aanwezig die dag. Zo ook een kinderfeestje met jongentjes van Joas zijn leeftijd. Bij deze speeltuin zit ook minigolf met diverse baantjes en daar waren deze jongentjes druk bezig om de ballen in het gat te krijgen.

Op een gegeven moment zag ik Joas in zijn felgroene shirt (ja die kleur kies ik bewust) op zijn hurken naast zo’n baan zitten kijken naar het minigolf. Hij vindt dit bijster interessant. Vooral als het balletje over een helling moet of een looping moet maken. Je zag de jongentjes van het kinderfeestjes Joas bestuderen, want je ziet vanaf een afstand dat een kindje met downsyndroom ‘nieuw en een beetje gek’ voor ze is.

Op een gegeven moment had Joas een verdwaalde stick te pakken en liep met de jongentjes mee van baan naar baan azend op een balletje, al kletsend tegen zichzelf en the universe. Joas wil namelijk gewoon heel graag mee doen. Of nou ja mee doen, zijn eigen ding doen… met een stick en een balletje. Zodra de jongentjes naar de volgende baan liepen, slenterde Joas achter ze aan.

Ik nam een slokje van mijn drinken en zag dat ze in een cirkel om hem heen stonden. Ok… even opletten. Kijk, Joas maakt het niet uit. Kent geen gevaar, kent geen scheldwoorden, weet niet wat pesten is en heeft ook absoluut niet door dat hij anders is. For all he knows, is hij ‘gewoon’ hetzelfde. Maar deze jongentjes vonden hem toch een beetje vreemd. Ze daagden hem uit door een beetje te zwaaien met hun stick, porde hem af en toe even. Niet hard hoor. Gewoon even een por om te kijken hoe hij reageert… nou.. niet dus.. geen reactie. Joas heeft geen idee wat ze proberen te doen of te bereiken.

Ik ben toch maar even opgestaan en er heen gelopen. Niet eens zo zeer om ze terecht te wijzen, maar meer om Joas aan te sporen iets voor zichzelf te doen en tegen de jongentjes alleen gezegd ‘hij wil gewoon graag met jullie mee doen’. Joas ging uiteindelijk naar de kabelbaan en jongentjes vervolgen hun parcours.

Een half uurtje later kwamen deze kinderen naar het terras toe naar de tafel waar ze zaten, want ze kregen een ijsje. Ik hoorde ze tegen de vader en moeder die mee waren zeggen: ‘Dat jongentje met het groene shirt is wel een beetje raar he?’ ‘Nou, zegt de vader, ‘ik wil dat niet horen, waarom is hij raar? Dat zeggen we niet over anderen.’ Je zag de jongentjes naar elkaar kijken en ze gaven als antwoord: ‘Volgens mij is Engels…… en gehandicapt!’

Stiekem moest ik toch een beetje lachen in mij zelf. Want je zag heel goed dat die ouders doorhadden dat ik, als moeder zijnde,  achter hen zat. Dat ze zich ongemakkelijk voelden. Ik hoorde de vader nog wel zeggen: ‘Dat jongentje wil ook gewoon leuk spelen!’ Daarmee was het ook klaar en was het onderwerp afgesloten. (Is ook wat voor te zeggen, misschien in een volgend blog; hoe leg ik mijn kinderen uit wat downsyndroom is)

Later in de auto dacht ik na over dit alles. Want wat is het toch mooi dat Joas momenteel naar regulier onderwijs gaat, vanaf dag één ik dezelfde klas zit en er in deze klas ook echt bij hoort. Wat is het toch mooi dat alle kinderen op school Joas kennen.. dat jongentje met die Rambo-band die slecht luistert 😉 Wat mooi dat Joas voor al deze kinderen Joas is. Dat deze kinderen het voorrecht hebben om op te groeien met een kind dat extra zorg nodig heeft, die anders is dan zij. Dan ze leren dat iedereen anders is en downsyndroom van dichtbij mogen mee maken. Want ik weet zowat zeker, dat als zij in een speeltuin een kindje met downsyndroom zouden tegenkomen, ze tegen elkaar zouden zeggen: ‘Hey, die lijkt op Joas!’ en door zouden gaan waar ze mee bezig waren. Omdat downsyndroom voor deze kinderen niet ‘vreemd’ of ‘gek’ is. Downsyndroom is al onderdeel van hun wereld en wordt geaccepteerd en ‘normaal’ gevonden.

Ach… soms denk ik zelf ook dat hij Engels is 😉